Gidsen is een vak. In een paar dagen tijd maakten we in diverse plaatsen kennis met vier personen, die het allemaal op een eigen manier aanpakten. Maar allemaal waren ze gids vanwege hun (historische) kennis van de stad en hun vermogen om daarover op een aansprekende manier te vertellen in het Nederlands. En ze moeten vlot en gemakkelijk met een gemêleerde groep om kunnen gaan en daarbij ook goed kunnen inspelen op de situatie (waarbij toeristische drukte een belangrijk element is).
Wij hadden geluk, Ida kon het en de andere gidsen waren ook geslaagd. De techniek hielp ons een handje: Ida had naast haar paraplu (om haar te kunnen volgen in de mensenmassa) een microfoon en zendertje, wij hadden allemaal een ontvanger met een oortje.
Werkelijk heel handig. De gids kon in een kerk gewoon door blijven praten en wij konden haar dan toch volgen. Je hoeft ook niet voortdurend heel dicht bij haar in de buurt te blijven om toch te kunnen volgen wat ze zegt.
Toch is het niet alleen een halleluja-verhaal. Doordat we zo een technische oplossing voor een probleem gevonden hebben, krijgen we ook wat (nieuwe) problemen erbij:
- Je kunt niet te ver afdwalen, want dan begint de ontvangst snel slechter te worden. En op sommige plekken had je sowieso last van storingen in de ontvangst (door apparatuur in de buurt...?)
- Als je niet zo'n systeem hebt, dan lijkt het voor veel mensen minder erg dat je iets niet opvangt wat de gids zegt. Maar nu je het kan horen, lijkt iedere deelnemer in principe ook niets meer te willen missen.
- Een andere vorm van ruis is dat de gids op een andere plek staat dan jij en iets vertelt over een detail dat je (nog) niet ziet. Zonder techniek wordt je gestimuleerd om de gids op te zoeken en op korte afstand mee te kijken, nu ga je daar gemakkelijker vragen over stellen of over klagen.
- En dan kan het ook nog zijn dat het batterijtje opraakt...
Ik heb van harte gebruik gemaakt van deze manier om meer te weten te komen over diverse steden in Italië. En het voegt zeker iets toe.
Maar ik moest ook terugdenken aan een verhaal dat ik ooit een keer hoorde van iemand van Kluwer over de overgang van papieren belastinggidsen naar cd-roms. Het bleek dat deze ontwikkeling deels negatief beoordeeld werd omdat de verwachtingen na deze technische omslag hoger en anders waren komen te liggen.
Dat gevoel had ik hier ook. Je krijgt een oortje en daardoor ga je anders met een gids en de situatie om dan vroeger. Herkenbaar?
Maar ik moest ook terugdenken aan een verhaal dat ik ooit een keer hoorde van iemand van Kluwer over de overgang van papieren belastinggidsen naar cd-roms. Het bleek dat deze ontwikkeling deels negatief beoordeeld werd omdat de verwachtingen na deze technische omslag hoger en anders waren komen te liggen.
Dat gevoel had ik hier ook. Je krijgt een oortje en daardoor ga je anders met een gids en de situatie om dan vroeger. Herkenbaar?
