Het onderwerp Veiligheid is veelomvattend. Het houdt iedereen heel erg bezig en de onzekerheid of je het wel goed genoeg doet, is niet eenduidig te beantwoorden. Zou dat de reden zijn dat een vorige opdracht qua uitwerking niet veel houvast blijkt te bieden?
Het onderwerp blijft misschien wel te dreigend en onbeheersbaar bestaan voor veel cursisten. Dat werkt verlammend. Hoe zouden we die uitkomst kunnen vermijden, zonder het onderwerp zelf te negeren of te bagatelliseren? Dat blijft mij bezighouden.
De reflectieverslagen bieden juweeltjes van opmerkingen. Het is mooi om te lezen dat het werkt en dat de inspanningen vruchten afwerpen. Ik ben superblij dat het gelukt is om in deze tijd van "leren op maat" en individuele lessen toch onderwerpen en bijbehorende werkvormen te vinden die in groepsverband zinvol ervaren worden en wat toevoegen.
Inmiddels ben ik in Nieuwleusen ook gestart en daar doen we dingen net weer anders, maar de plannen om daar nog weer de bezem door te halen zijn er wel. Maar het kost wel veel tijd om iets nieuws uit te werken en dat heb ik nog onvoldoende ingebouwd. Want ik denk steeds meer dat hier een belangrijke succesfactor ligt, die echter wel voortdurend aandacht nodig heeft en zal blijven hebben.
De relatie met de landelijke evaluatieverslagen vanuit de Monitor Basisvaardigheden blijkt ook gemakkelijk te leggen. Er blijven grote uitdagingen liggen: de angst en weerstand wordt misschien wel deels overwonnen bij veel deelnemers, maar zouden we daar niet nog grotere stappen willen zetten? Ik wel. Maar ik heb het ei van Columbus ook nog niet gevonden.
Er ligt wel een grote beloning in de soms voorzichtig positieve uitspraken als mensen hun eigen digitale toekomst beschrijven. Dat geeft veel vertrouwen dat we met deze aanpak op een goede weg zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten