zaterdag 29 april 2017

Mijn kwaliteit van leven

Een envelop in de brievenbus. Deze is niet persoonlijk gericht, maar bevat wel een Uitnodiging. Gevolgd door: Hoe gaat het met u? Hoe ervaart u uw kwaliteit van leven in uw gemeente?
Hé, leuk, wat goed! Er is belangstelling voor de vraag hoe het met mij gaat, met meer diepgang dan de vraag die in het dagelijks verkeer wel eens gesteld wordt: "Hoe gaat het met je?", maar waarbij het uit de setting (en anders uit de ontwikkeling van het vervolggesprek) wel duidelijk blijkt dat het niet de bedoeling is echt wezenlijk stil te staan bij deze vraag en de mogelijke consequenties daarvan.
De envelop bevat een flyer zonder toelichting.
Het ziet er allemaal goed verzorgd uit. Ook de flyer begint belangstellend met de vraag: Hoe gaat het met u?

Wat zal ik daar van zeggen? De flyer prikkelt mijn gedachtestroom en omdat er allerlei associaties bij me naar boven komen blijf ik verder te lezen. Het lijkt me best aantrekkelijk om wat orde te scheppen in de verschillende gedachtes die bij me opkomen. Een vragenlijst invullen en daarmee je eigen uitkomsten voorgeschoteld te krijgen, dat is toch leuk en zinvol. Baat het niet, dan schaadt het niet en wie weet, krijg ik daardoor wat andere invalshoeken en nieuwe inzichten mee die me helpen om mijn persoonlijke leven verder vorm te geven. En als klap op de vuurpijl: Je kan ook nog € 50 verdienen! (Let op de actievoorwaarden).

Ik begrijp ook snel dat het om de "zorg" voor mensen gaat en dat de uitkomsten van de ingevulde onderzoeken anoniem onder de aandacht van je eigen gemeente worden gebracht. Maar dan gaan mijn gedachten direct ook uit naar al die mensen die zo'n enquête niet zelf in willen en/of kunnen invullen. Ik ken nog wel een paar mensen die ik zou kunnen benaderen. Ik zou hen kunnen vragen of ik de enquête met en voor hen zal invullen. Het lijkt me van enorm belang dat juist die mensen meegenomen worden in dit onderzoek en dat hun ervaringen en belangen meewegen in de totale uitkomst.

Me dan eerst maar eens zelf aanmelden. En voor mezelf een vragenlijst invullen. Dan weet ik wat er aan vragen langskomt. Daarbij hoop ik dat mijn gedachte niet al te zeer gevoed zal worden, dat veel online-onderzoeken misschien wel veel data opleveren, maar nog geen inzicht en begrip.

Een huisgenoot wijst me er op. Is dit wel voor jou? Nee. Mijnkwaliteitvanleven.nl is voor:
Met andere woorden:ik pas niet in de doelgroep. Ik heb niet een etiket vooraf. Ik ben niet iemand met een helder vooraf bepaald probleem. Mijn open blik naar deze enquête slaat om. Ik ga niet meedoen. De vraag of ik nog iemand anders ga benaderen raakt ook direct uit beeld. Natuurlijk ga ik dat niet doen.

In de aanloop-bijeenkomsten voor de studiekringen kwam voorbij dat mensen niet bevraagd willen worden op hun problemen, maar op het dagelijks leven dat ze kunnen leiden. Als je net als Machteld Huber van Positieve Gezondheid uitgaat, dan kom je verder. Haar definitie van gezondheid: 'Gezondheid is het vermogen van mensen om met de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven om te gaan en zoveel mogelijk eigen regie te voeren'.
Maurice de Greef gaf vorige week in een enthousiaste presentatie voor het platform Studiekringen50plus duidelijk aan hoe fantastisch zo'n kring kan werken. Daar zoek je mensen vooral niet op problematiek bij elkaar. Maar als er een groep gevormd is, kan die zo geweldig werken en effectief zijn op allerlei gebied, voor alle deelnemers.
Dat zijn inzichten waar ik wat mee kan en wil. De focus op problemen levert uiteindelijk een doodlopende weg op, daar ben ik van overtuigd. Maar vanuit het zoeken en vinden van verbinding met mensen en vooral niet de regie overnemen, dat kan wel werken.

Nou ben ik zelf niet rechtstreeks geholpen via de enquête van Mijnkwaliteitvanleven.nl. Vind ik dat erg? Nee hoor, ik denk dat er betere manieren zijn om interactie te bewerkstelligen en iets te bereiken. Het ging al heel erg goed met me (dank je!), maar met dit inzicht voel ik me nog beter!

  


Geen opmerkingen: