23 De Finish of Een Nieuwe Start!

Wat heb ik geleerd?
Ik neem van deze cursus een heleboel mee. Niet zozeer geheel nieuwe dingen, maar wel een nieuwe, handige kennismaking met allerlei internettoepassingen. En dan blijken er veel zaken te zijn die we goed kunnen gebruiken in onze praktijk.

Voor mij springen er twee zaken uit.

• De filmpjes die ik heb gemaakt over zelfbediening en op de websites van de bibliotheken in Dalfsen en Hardenberg heb gezet. Daar zouden we de komende tijd veel meer mee moeten doen. Een rondleiding in onze bibliotheek op de website. Als er dan een nieuw lid binnenkomt, dan kun je in plaats van zelf rond te gaan lopen met dat nieuwe lid, hem of haar ook even achter de computer zetten. Niet omdat zoiets beter is, maar omdat je dan als medewerker de keus hebt om op een druk moment zo'n klant toch even iets zinvols mee te geven. En als het filmpje goed is, worden daar geen dingen vergeten - en dat gebeurt in de praktijk toch nog wel eens.
• Het nieuwe blog dat ik voor Hardenberg geopend heb en als aanvulling op de website bedoeld is. Ik werk daar nu twee weken mee en het werkt. Dat scheelt een hoop werk en ruimte op de site zelf en het biedt daardoor de gelegenheid om meer en diverser berichten te plaatsen. Ook wordt het daarmee makkelijker om meer mensen in te schakelen bij onze web-communicatie en de mogelijkheid van reacties van onze gebruikers komt ook in zicht - ook al wordt daar nu nog geen gebruik van gemaakt. Meer collega's inschakelen is een zaak die nog gebeuren moet, ik broed nog op de meest handige manier daarvoor. Voor Dalfsen wil ik hetzelfde gaan doen.

In mijn organisaties staat de deelname aan 23 dingen nog in de kinderschoenen. In Hardenberg zijn twee collega's bijna op de helft van de cursus, de rest is net na het begin blijven steken. We gaan begin september een nieuwe start maken.

In Dalfsen gaan we begin september echt van start.

Er zijn veel internettoepassingen en voor veel zaken moet je inloggen. Begrijpelijk, maar met telkens nieuwe en andere inlogprocedures werp je voor veel mensen hindernissen op. En in de praktijk vermoed ik dat daar een belangrijk struikelblok ligt. Een andere hindernis ligt in het feit dat mensen het gevoel hebben dat ze nu met de billen bloot moeten: iedereen kan zien wat ik schrijf en/of doe rond deze cursus. Dat is ook een hindernis, want wat vinden anderen daarvan? Ik kan toch niet schrijven dat ik twee uur achter de computer heb gezeten en dat het inloggen me niet lukte? Kijk eens wat de anderen allemaal al gedaan hebben, prachtige verhalen en resultaten en ik, ik kom niet voorbij het inlogscherm. Dat kan ik toch niet gaan vertellen, dan lachen ze me allemaal uit. Weet je wat? Ik heb het te druk met van alles en nog wat en dat zullen ze wel begrijpen. Weer een deelnemer die blijft steken bij ding x.

We gaan dit najaar zien of het lukt om een groep mensen langs de problemen te loodsen en verder te helpen op web 2.0. We hebben ze nodig, medewerkers met genoeg feeling op dit gebied. Want onze bibliotheek moet zich verder ontwikkelen om onze klanten van dienst te zijn en te blijven.