zaterdag 31 mei 2008

11-Wiki-wiki

Dit kan mooi worden. Dit heeft potentie.
Maar waarom heeft de bibliotheekwereld (lees bibliothecarissen) dit niet bedacht, opgezet en uitgewerkt?
Frank Huysmans vroeg het afgelopen week. Heeft het misschien te maken met ons SISO-systeem, waarin (net als in andere bibliotheek-indelingssystemen) de bibliotheekwetenschap bovenaan staat? Pas bij de rubriek 200 komt God te voorschijn. Zijn we in de bibliotheek soms te ver verheven boven alles en dringen mede daardoor ontwikkelingen in de maatschappij niet tijdig door tot ons?

Dit biedt wel perspectief. Ik zie mogelijkheden voor samenwerking in projecten met het onderwijs. Ik zie mogelijkheden in samen beleidsplannen schrijven.

Maar ik denk ook aan de opmerkingen van Annemarie Roobeek een paar jaar terug over het wel of niet slagen van internetcommunicatie bij een wereldwijd opererend bedrijf - ik meen Shell: Het moet zowel High Tech als High Touch zijn. Als mensen elkaar niet gezien hebben, is het moeilijk, zo niet onmogelijk om de communicatie via email, etc. te starten/onderhouden.

Bij wikipedia is het wel gelukt.

Maar ik heb een aantal links bezocht, die genoemd werden.
Bij de vogin-site is vooral informatie van gehouden cursussen te zien, niet iets dat dit najaar nog komen moet. Wat heeft een voorbijganger daaraan?

De wiki van Deventer vind ik een prachtig initiatief. Veelbelovend. Maar het zal nog wel wat duw- en trekwerk kosten om hier echt deelname vanuit diverse kanten te krijgen. En garanties dat dit lukt hebben we niet. Des te meer: petje af dat dit gelukt is om op te zetten en dat er collega's zijn met een visionaire blik en doorzettingsvermogen!


woensdag 21 mei 2008

10-Delicious!

In het verleden heb ik me al eens op Delicious gestort, maar ik realiseer me dat ik toen te snel en te gehaast en te ongericht hiermee bezig was. Tja, en dan levert het op een gegeven moment niet het plezier dat je er van verwacht. Links laten liggen, dus.

Met deze uitleg en nieuwe interesse naar de mogelijkheden gekeken. Dit is een prachtig instrument voor onze inlichtingenpc's. Om dat allemaal op elke pc in een favorietenlijstje bij te houden, dat is zo 1.0!
Dit wordt leuk, handig, makkelijk!

Ondertussen worden mijn favorieten geimporteerd. Even kijken, is ie al klaar? Het duurt even, maar dan heb je ook wat.

Bijna 50

Bijna 50 mensen bij elkaar om te starten met 23dingen. Een leuke, inspirerende dag. Hoe kan het ook anders, met de bezielende inleiding van Rob.

Het valt me op dat de deelnemers in de praktijk zich enthousiast op de uitvoering storten, maar vooral in het begin is het moeilijk om de focus op zowel je eigen ding van dat moment op het scherm te houden en tegelijk te doorzien waar het naar toe gaat.
Je moet dan een mail-account maken (hadden de meeste gelukkig al), je moet iets met Netvibes, met een weblog, de site 23dingen, maar waar is het verband? En dan al die vermaledijke inlogcodes en wachtwoorden, waar hou ik dat bij? En dan hebben we het nog niet eens over de volgorde van handelingen die op elke site weer optimale aandacht vergt, en ook nog niet eens over de momenten dat iets niet goed werkt - of niet goed lijkt te werken.
Maar het zijn allemaal taaie doorzetters en de problemen worden stuk voor stuk overwonnen! Dit komt goed.

Mooie dingen

Een paar dingen tegengekomen, waarvan ik denk: petje af! Transisalania, een prachtig initiatief, waarvan ik denk dat het er (nog) niet zou zijn als 23dingen niet zo breed en enthousiast was opgezet en opgepakt.
Idem voor de Deventer wiki. Mooi om te zien.
Een min of meer permanente vermelding op mijn eigen weblog is een klein eerbetoon aan deze mooie dingen.
Wie weet wat daar de komende tijd nog bijkomt!

zondag 18 mei 2008

9 - Web 2.0 en de bieb

Wat doen we met Web 2.0? Of beter gezegd: wat doet web 2.0 met ons?
Frank Jansen schrijft een helder artikel over web 2.0 op zijn weblog: frankwatching.com.
Al is dit artikel al een paar jaar oud, het is nog zeer actueel. Goed verwoord, een aantal zaken en aspecten helder op een rij gezet.

Een zegen of een vloek? Allebei of geen van beide. De toegenomen mogelijkheden zijn prachtig, meer contact all over the world, meer contact tussen heel verschillende mensen, de techniek staat voor niets. Maar ook: middelmatigheid (of nog minder) verdringt kwaliteit.

Je moet wat te vertellen hebben, een kader daarbij is belangrijk. Maar niet autoritair, geen eenrichtingsverkeer. Kortom, gebruik een weblog. Dat is een boodschap die ik van Frank meeneem.
Daar kunnen we als bibliotheek wat van leren. Geen website waar wij onze openingstijden op zetten, maar een weblog maken waar we onze kennis delen en waar we door een doordachte redactie kwaliteit inbrengen voor onze bibliotheek-leden.

RSS is een hulpmiddel dat we kunnen gebruiken. De gepersonaliseerde rss-feeds die we met behulp van een zoekactie in de aquabrowser kunnen maken en gebruiken - onze bibliotheekgebruikers dus ook - is een interessante ontwikkeling.

Er is dus zeker van alles te beleven op het web 2.0 voor bibliotheken. We gaan er mee aan de slag, dat willen we en dat moeten we. We moeten onszelf opnieuw uitvinden, maar dan digitaal.

zaterdag 17 mei 2008

Crea-bea

Kijken, zoeken, proberen. Nee, het moet nog iets beter. De kleur bijstellen, de lay-out is nog niet helemaal wat het wezen moet. Nog een keer.

Een tijdschrift over Hardaja. Ik klets me suf op een weblog, maar een eigen tijdschrift, dat had ik nog niet. Nu wel. Tenminste, dat lijkt er op. Een blad vol met allerlei weetjes, feiten, achtergrondverhalen, mythes - maar sommige worden genadeloos doorgeprikt! - kortom, alles wat u altijd al over Hardaja wilde weten, maar nooit eerder hebt durven vragen.

Wie heeft er tegenwoordig geen eigen tijdschrift? Zelfs Youp kan die trend niet stoppen!

Abonneer u nu op Hardaja on the web! Het eerste nummer is uit!

Spelen met plaatjes

Hier is eindeloos veel te ontdekken, meer dan ik me daarvoor de tijd gun. Bij de verschillende tools blijft het kijken, lezen, kijken. Maar er komt veel leuks en interessants voorbij. Handig voor op de website van de bibliotheek. Maar laten we daar dan ook meer een weblog van maken in plaats van het eenrichtingsverkeer van nu, zodat onze klanten meer hun ei kwijt kunnen.
Nu is het nog een digitale folder, maar we moeten naar echte interactiviteit toe, naar echte web 2.0 toepassingen. Dat betekent voor onszelf loslaten, je hebt niet alles meer in de hand. Maar als het lukt om die interactiviteit te creëren, heb je zoveel meer gewonnen.

Vooruit, nog even een plaatje dat ik net bewerkt heb...
Nu even niet, ik krijg het niet voor elkaar, de knop daarvoor reageert niet.

Later nog maar eens proberen.

En dan werkt het wel:

zondag 4 mei 2008

fototools

Wat is er veel te beleven op dit gebied! Leuke dingen doen, foto's bewerken, met simpele middelen maximaal resultaat krijgen.
Ik wist niet dat er op dit gebied zoveel te koop was - en sterker nog, zomaar te krijgen.

Een aspect daarvan is dat je wel de tijd moet nemen om je in zaken te verdiepen. Een collega heeft me vorig jaar Adobe Photoshop Elements aangeraden om te kopen en me er in te verdiepen. Dat kopen is wel gelukt, maar de tijd om me er echt in te verdiepen heb ik nog niet ervoor uitgetrokken. Dat moet nog, ik zal steeds meer met de website moeten doen en dan is werken met plaatjes ook een 'must'. Als je dan iets hebt gevonden bij deze tools dat past in je straatje, dan is dat toch wel heel handig.

Spell with flickr

H A DSC_1564 D A plain card disc letter j Pastry Cutter A

Displayen


De bibliotheek opnieuw uitvinden. Digitaal, maar misschien net zo nodig ook fysiek.

De laatste weken bezig geweest met het winkelconcept en met name het onderdeel displayen. Wat kunnen we op dat gebied nog veel leren en ontdekken.

We stellen onze materialen niet zo op als hier getoond. We hebben een eigen (bibliotheek)systematiek, die vooral voor onszelf handig is. Wat de klant er van vindt, is een overweging die niet op de eerste plaats leidend is. Het resultaat zal zijn dat onze bibliotheek-opstelling door veel klanten in dezelfde categorie zal vallen als hierboven. Het wordt zoeken naar iets interessants - en alleen de doorgewinterde zoekfanaten likken hun vingers hier bij af.

Ons richten op de behoeften en de interesses van de klant - en dus pas in een veel later stadium op actualiteit. Een boekhandel kan hele stapels van een boek neerleggen, dat vinden klanten prettiger, dan komen er geen lege plekken op tafel. Wat doen we daar als bibliotheek mee? Ik vond een aardige suggestie op een foto uit de Public Library in Montery (Californie).
Stapels boeken, niet al te keurig gerangschikt. We maken er in bibliotheekland al gauw een tentoonstelling van. Als een klant dan een boek pakt, is er een lege plek. Is dit wel om mee te nemen? Als die vraag opkomt, is het al te laat. We moeten verleiden om mee te nemen, als het ware aandringen. Als er een boek weg is uit deze opstelling, wordt die niet meteen node gemist. Ik ben ervan overtuigd dat we door hier meer en goede aandacht aan te geven, de klanten meer naar huis kunnen laten nemen en de uitleencijfers zullen groeien.

donderdag 1 mei 2008

RSS-feeds vinden

RSS-feeds vinden? Geen probleem.
Of toch?

Dan zit dat probleem dieper. Ik las in de NVBkrant (bijlage bij Intellectueel Kapitaal) een congresverslag, waarbij Andrew Keen kritiek spuide op web 2.0. Karin Spaink was iemand die hem tegengas gaf.
In zekere zin sluit ik me aan bij Andrew Keen. Ik mis de autoriteit, ik mis de selectie, ik mis het kompas om informatie tot me te nemen in dit internettijdperk.

Het dagblad waar ik op geabonneerd ben, brengt dagelijks een pak papier bij me thuis en ik heb een soort intuitie ontwikkeld voor zaken die me daarin aanspreken en die ik over kan slaan. Ik merk dat dit door de tijd verandert en sterk mede afhankelijk is van de tijd die ik vrijmaak op het moment van bladeren en de dingen die me dan bezighouden.

Die intuitie heb ik op internet niet. Die intuitie laat zich ook niet zomaar vertalen in een stel feeds. En als dat wel (gedeeltelijk) lukt: het wordt al gauw veel te veel. Er komt zoveel binnen, als ik dat allemaal ga lezen...

Ik tel de zegeningen van het internettijdperk. Deze ontwikkelingen zijn niet tegen te houden, dat zou ik ook op geen enkele manier willen. Maar redactie, selectie, kwaliteitseisen aan een tekst stellen, onderwerpen herkenbaar rubriceren, ze zijn voor mij van groot belang. Daar zijn die RSS-feeds toch goed voor? Klopt, maar ik ben nog zoekende naar de juiste vorm, dat is nog niet afgerond!

groet,

Hardaja