Boodschappen aan huis – bespreking digitale uitdaging 3

Voor deze uitdaging is er enorm veel informatie te vinden op de website van SeniorWeb. En dat is voor een groot deel te danken aan deze tijd. Het laten bezorgen van boodschappen kan voor velen een uitkomst zijn om zo min mogelijk risico op besmetting te lopen.

Boodschappen doen via internet
Zo werkt het, met een aantal verwijzingen naar belangrijke winkelketens

Online boodschappen bestellen bij Albert Heijn

Boodschappen online bestellen bij Jumbo

Vooraf behoefte aan vergelijkend onderzoek op prijs? Kijk dan eens op:

Surftip: de goedkoopste boodschappen vinden

Surftip: Waar zijn de boodschappen het voordeligst?

Senioren doen moeiteloos boodschappen via internet
Het lukt heel veel mensen moeiteloos! Voor diegenen die er vragen of opmerkingen over hebben of er in vastlopen: word alsjeblieft niet moedeloos! Maar bel eens (gratis) naar 0800-0506 en doe uw verhaal. Dit kan ’s morgens, tussen 9.00 en 12.00 uur (en de eerste helft is het nog rustig, dan hebt u minder kans op wachttijd).

Zelfscannen in winkels
Niet laten bezorgen, toch zelf naar de winkel? De handscanner bespaart u tijd en handelingen.

Digitale uitdaging 4 - Podcast luisteren

Vooraf

In de begeleiding rond Klik & Tik merk ik regelmatig hoe groot de stap kan zijn om vanuit het geleerde de overgang te maken naar de praktijk. Met het lesmateriaal is niets mis, de filmpjes en oefeningen laten goed zien hoe bepaalde dingen werken. Je doet al klikkend en tikkend kennis en ervaring op. Je gaat iets meer begrijpen van de manier van werken op computer, tablet of smartphone. En hoe het werkt op internet. En je bouwt aan je digitaal inzicht en zelfvertrouwen.
Maar wat kan het lastig zijn om dan de vertaling te maken naar de praktijk. Dan is er ineens geen sprake meer van een geleide omgeving waar je stap voor stap naar een bepaald resultaat toe werkt. Dan moet je die stappen zelf zetten en kan het net even anders zijn dan wat je verwacht had. En het zit vaak in details! Soms bepaalt een muisklik (te vroeg of te laat) of je krijgt wat je hebben wilde of dat je de weg helemaal kwijt bent. De hemel of de hel.

Het werkboek bij de Klik & Tik-cursussen biedt hier wel handvatten voor. Je kunt daar opdrachten vinden om het geleerde in praktijk te brengen. Mijn indruk is dat het niet altijd lukt om zelf de koppeling te leggen tussen online werken en het boek zinvol inzetten. En dat er genoeg redenen zijn om meer en gerichter praktijkoefeningen in te kunnen zetten. Het liefst passend bij het gebied waar een cursist zich in wil bekwamen.

In de begeleidingsbijeenkomsten komen eigenlijk altijd wel praktijkvoorbeelden naar voren die voor meer mensen interessant zijn. Die delen we dan.
De laatste weken kwamen er ook algemene praktijkvoorbeelden naar voren die ik meteen wilde inzetten:

Digitale uitdaging 1 - aangifte doen bij de politie

Digitale uitdaging 2 - contact onderhouden

Digitale uitdaging 3 - boodschappen doen

Podcast luisteren

Nu richt ik me weer wat meer op de concrete lesstof van ‘Klik & Tik. Het internet op’ en daarbij passende opdrachten. Met deze keer als onderwerp: podcast luisteren.

• Kun je website vinden over podcast luisteren die in de cursus getoond wordt?
• Welke podcast (of welke rubrieken) spreken je aan?
• Heb je belangstelling voor de nieuwsbrief? Abonneer je dan direct.

• Hoe ga je een podcast beluisteren? Zet je een app op je tablet of smartphone?

• Zoek deze podcast over koffie: "Het verhaal van koffie. Of hoe een klein plantje uit de Hortus de start kon zijn van een miljoenenindrustrie: de wereldwijde koffiehandel uit Zuid-Amerika"
  Kun je hem vinden? Wat vind je van dit verhaal van net geen 20 minuten?

• Heb je tips voor anderen over een leuke, interessante podcast die je hebt gevonden? Of heb je verzamelplaatsen met podcasts gevonden die je wilt delen?

Contact onderhouden – bespreking digitale uitdaging 2

Twee weken geleden vroeg ik naar veranderingen in de manieren van contact onderhouden in deze periode.

Een belangrijk element in welk online contact dan ook is de kwaliteit van de verbinding. Beeld-/videobellen vergt veel data-verkeer en als je dan in een omgeving woont met veel kerkdorpen en uitgestrekt platteland daartussen, dan is het voor velen direct al duidelijk: niet aan beginnen. Dat is vragen om problemen. Als je weet dat een YouTube-filmpje kijken al tergend langzaam gaat of niet lukt, dan ga je niet zo gauw gebruik maken van beeldbellen. De hoop is dan gevestigd op het verder uitrollen van een glasvezelkabelnetwerk en een aansluiting daarop voor een betaalbare prijs.

Een ander aspect dat een belangrijke rol speelt en ook zonder een slechte verbinding speelt: de kwaliteit van video-bellen is niet altijd gegarandeerd. Soms valt de verbinding even weg, het geluid hapert en/of vervormt, het beeld staat even stil en brokkelt uiteen. Het scherm wordt zwart, er wordt gepauzeerd, er wordt naarstig getracht de verbinding weer tot stand te brengen. Als dat niet vanzelf lukt kun je het alsnog opnieuw proberen. Liefst niet allebei tegelijk. Door de enorme toename van het gebruik van deze applicaties hebben we daar allemaal mee te maken.
Als je niet zoveel ervaring hebt met deze communicatievormen – en mogelijk al blij bent dat gewoon bellen gewoon goed gaat – dan hoef je niet zo nodig te experimenteren. Dan heb je daar geen zin in en elke hapering en storing wordt een onprettig intermezzo, waarbij de gedachte ook gemakkelijk kan postvatten dat je misschien iets verkeerd doet. Waarom zou je dat opzoeken? Alles hoeft toch niet wat kan? En omdat je het nog niet probeerde, weet je ook niet wat je laat liggen.
En zaken die je niet regelmatig doet, dat voeg je uiteindelijk niet snel en gemakkelijk aan je gedragspatroon toe.
Ik denk dat deze (gezonde?) terughoudendheid er mede voor zorgt dat het nog lang niet gemeengoed is om hier de mogelijkheden uit te halen die er in zitten. Want op het gebied van eenzaamheid kan het natuurlijk enorm prettig zijn om even een vertrouwd gezicht te zien. Al geldt dat ook niet altijd voor iedereen. Iemand met een dochter in een ver buitenland wil al jaren niets van beeldbellen weten: ‘Dan krijg ik zo’n heimwee…’.

Meer weten over videobellen?

De website van de bibliotheek legt uit: Contact via internet, dat is nu extra fijn! En wat is nu extra extra fijn dat deze pagina zomaar in een paar weken tijd beschikbaar is gekomen!!

De website van SeniorWeb waar naar wordt verwezen biedt een aantal opties waar je uit kunt kiezen.

Wil je nog verder kijken, dan is deze pagina misschien een interessante:

Veel contact-plezier!

Digitale uitdaging 3 - Boodschappen aan huis

Stel u zich een situatie voor waarin u voor uzelf of voor iemand in uw omgeving de boodschappen thuisbezorgd wilt hebben.

Deze weken geven misschien wel een heel goede aanleiding om er een concreet project van te maken. Als dat niet het geval is, stel u zich dan een concrete situatie voor waar u mee aan de slag gaat, bijvoorbeeld:

• Uw buren hebben deze hulpverlening nodig
• Uw kinderen willen dat u hier gebruik van gaat maken
• U wilt zelf dat de boodschappen thuisbezorgd worden
• Wat zijn de mogelijkheden?

·       Wat is uw plan van aanpak?

• Wat zijn de mogelijkheden?
• Waar kunt u terecht?
• Wie kunt u hulp vragen als het nodig is?

Welke communicatiekanalen gebruikt u?

• Telefoon(nummers)
• Internet
• Supermarkt(websites)
• Buurtapp
• ...

Hoe werkt het?

• Hoe gaat bestellen in zijn werk?
• Hoe gaat de betaling gebeuren?
• Welke afspraken over tijdstippen van bezorging zijn mogelijk?
• Bent u tevreden?

Wat komt u tegen op deze ontdekkingsreis? Natuurlijk mag u de gestelde vragen beantwoorden, maar u hoeft zich daar niet (alleen) door te laten leiden: het gaat er om of het lukt als het nodig is!

Als u zich nog wat verder wilt bekwamen in een oefenomgeving, dan raad ik twee hoofdstukken aan uit Klik & Tik. Het internetop

Marktplaats

Vakantie & Uitgaan

Het is wel raar om daar naar te verwijzen in deze tijd, maar het is wel relevante materie: het gaat over boekingen en betalingen en dat is niet wezenlijk anders dan bestellen en betalen bij de supermarkt

Een reactie is onder andere mogelijk via het contactformulier. Uw ervaring, vragen of opmerkingen delen wordt zeer gewaardeerd!

Geneeskracht van sociale netwerken

Binnenblijven, zo weinig mogelijk mensen zien, afstand houden. Wat doet dat met ons? Om te beginnen schaadt het onze gezondheid.
In een artikel in Trouw van zaterdag 4 april 2020 wordt stilgestaan bij de gevolgen van deze contactarme tijden: Een gebrek aan sociale contacten? Dat is net zo schadelijk als roken.

De studiekringen komen ook niet meer bij elkaar. Na de gesprekken medio maart over het stopzetten van bijeenkomsten viel het wat stil.
Toch gebeurt er op dit gebied inmiddels wel weer wat.
In een kring wordt via een geheime pagina op Facebook wat uitgewisseld. Dit (nog?) op een bescheiden schaal.
Een andere maakt gebruik van Whatsapp en regelmatig komen daar mooie, bemoedigende teksten, foto's en filmpjes voorbij. Soms heeft het bericht een humoristische insteek. Vooral voor dat laatste is het van belang dat je je groepsleden goed kent, een misser is op dat gebied gauw gemaakt. Maar gezien de reacties gaat dat goed en waardeert de groep de positieve insteek. Ook kwam er een filmpje voorbij van de verjaardag van een 90-jarige moeder van een van de kringleden die op afstand werd toegezongen en in het zonnetje werd gezet (letterlijk en figuurlijk) en daar zichtbaar van genoot!
Een derde kring heeft ook wel intenties om meer online activiteiten te ontplooien, maar merkt dat de leden toch nog druk zijn met veel activiteiten die ook bij hen altijd maar bleven liggen. Het beeld wordt bevestigd dat de groep kenmerkt: een groep vitale en actieve senioren die zich nooit vervelen.
En er is een kring die met email het gesprek voert. Er worden onderwerpen ingebracht en die worden van commentaar voorzien. Misschien niet overmatig gestructureerd (en dat is misschien ook wel wat lastig), maar dat geeft juist ook volop gelegenheid om iets nieuws en eigens naar voren te brengen.

Datgene wat er is wordt gewaardeerd, dat is duidelijk. Niet ter vervanging van het 'normale' contact, maar het is onmiskenbaar dat het levende groepen mensen zijn die elkaar niet uit het oog (proberen) te verliezen, ook in deze tijd.

De bezorgdienst van de supermarkt behandelen in een Klik&Tik-groep is natuurlijk een mooi idee wat uit de contacten met een kring naar voren kwam: "per slot van rekening heb je in een drukke supermarkt de grootste kans op besmetting". 
Ben je kwetsbaar, dan hoort het ook bij digitaal mee kunnen doen in deze tijden om de boodschappen bij je voor- of achterdeur te kunnen laten afleveren, die handschoen ga ik oppakken.

Een tabletcafé online laten verlopen vond ik ook een ervaring om bij stil te staan. Bijzonder om te merken dat het mensen goed deed om elkaar te zien en dat dit tot een betekenis voor elkaar leidde die je ‘normaal’ niet zo gauw bereikt.

Tenslotte wil ik nog even stilstaan bij de constatering van Jolanda Jetten (zie het artikel waar ik mee begon): 'de geneeskracht van sociale netwerken wordt te weinig benut'.
Ik denk dat de (mensen in de) studiekringen waar ik mee te maken heb op een respectvolle manier hun eigen weg proberen te vinden in deze bijzondere tijd. En daarin ook mooie interactie weten te realiseren, waar deelnemers plezier en voldoening uit halen. En die helpt om deze tijd door te komen.

Dat er meer mogelijk is, daar ben ik ook van overtuigd. Meer aandacht voor het belang van sociale interactie is gewenst. Studiekringen zijn daarvoor zeker een middel, maar ik denk ook terug aan groepen rond Klik&Tik. Als het lukt om een periode mensen bij elkaar te laten komen en sociale interactie te bewerkstelligen, dan lukt het met digitale uitdagingen ook (beter). Dat heeft volgens mij ook te maken met taal: de digitale wereld heeft eigen woorden en uitdrukkingsvormen. Met name verwachtingen van mensen die ver van computer/internet af staan zorgen vaak voor een gevoel van vervreemding. Als het lukt om daar weer nieuwe verbindingen aan te leggen, dan heb je wat bereikt. Maar daar is tevens ook nog veel aandacht voor nodig - en mogelijk verder onderzoek gewenst.

Aangifte doen politie – Bespreking digitale uitdaging 1

Vorige week deelde ik het verhaal over een verloren bankpas.

De aangifte doen

De officiële website van de politie vinden op internet zal velen wel lukken. Als je alleen via ‘politie’ zoekt komt je op de nationale politiesite. Als je het woord ‘politie’ aanvult met je eigen woonplaats, kom je op dezelfde site terecht (Mijn buurt).

Dan is de knop ‘Aangifte of melding doen’ vast voor velen ook wel te vinden. Maar dan kom je al voor een aantal keuzemogelijkheden te staan. Om dan de meest juiste te kiezen is niet voor iedereen een vanzelfsprekende optie. Dat geldt zeker als je in een stressvolle situatie zit.

Als je een optie kiest, dan dien je eerst goed te lezen wat er bedoeld wordt. Begrijp je wat er staat om te bepalen of je op de goede plek zit? En houd je in dat proces het overzicht en kun je je weg nog wel vinden als je de draad van het verhaal en de structuur van de website in dat proces misschien toch wat kwijtraakt? Juist omdat je situatie en je randvoorwaarden niet optimaal zijn op het moment dat je voor deze opdracht staat. Een gestolen bankpas is niet direct aanklikbaar, dat kan dus het begin zijn van een zoektocht die niet voor iedereen even logisch en gemakkelijk is en waar je gemakkelijk in kunt verdwalen.

Maar ben je eenmaal op de goede plek aanbeland wordt je voor de keuze gesteld:

Wil je zelf de aangifte verzorgen? Log dan in met DigiD.

Of wil je meer traditioneel met iemand van de politie dit gaan doen? Dan kan dat alleen op afspraak.

Het is zo ingericht dat de feitelijke aangifte bij de politie terechtkomt. De (emotionele) gevolgen horen in dit proces meer thuis bij Slachtofferhulp.

Misschien handig om te weten en je daar eens in te verdiepen, vooral in tijden dat je in balans bent en hier weloverwogen over na kunt denken. Want ik kan me voorstellen dat het voor velen een verrassing kan zijn als je uit je evenwicht gebracht bent en in dit proces minder goed om kunt gaan met onplezierige verrassingen en verkeerde verwachtingen dan je gedacht had.

Anderen bijstaan

Enkele jaren geleden wilde ik aangifte doen van diefstal van een fiets. Het was geen heel dure, maar het voelde toch vervelend dat die ineens weg was. De politieagent die ik toen sprak, begon vrij snel over de vraag of ik slachtofferhulp wilde. Ik was op dat moment verrast door die vraag en ik had niet het gevoel dat ik dat nodig had.
Toch ga ik in de toekomst eerder anderen aanraden om die wel in te schakelen. Bij de mevrouw in het verhaal kwam het niet eens aan de orde. Maar ze voelde zich wel dubbel slachtoffer: eerst door de diefstal, later doordat de aangifteprocedure anders ging dan ze wilde en daar niet meer mee uit de voeten kon.

En die onbevredigende situatie vraagt om een passende oplossing, mogelijk kan iemand van slachtofferhulp daar ook een passende begeleiding bij aanbieden.