De bibliotheek: inspiratie opdoen, studeren, bijblijven, informatie zoeken, begrijpen wat er om je heen gebeurt.
De bibliotheek is de plek, Jan te Bokkel schrijft er over!
De website die in de cursus behandeld wordt, kan een uitdaging zijn. Als je regelmatig met een browser en zoekmachine werkt, zal het misschien wel gemakkelijk zijn.
Mevrouw heeft een iPad. Die heeft een update gehad en ‘alles
is nu in de war’. Ze kan niet meer op de vertrouwde manier e-mailen en als ze de
app voor internetbankieren aanklikt, komt er een melding dat deze niet meer
ondersteund wordt en dat ze moet updaten. Maar dat is nu juist gebeurd en toen
was deze ellende het gevolg. En nu moet ze een scanner gebruiken maar dat heeft
ze nog nooit gedaan, dat was nooit eerder nodig. Waarom dan nu wel? En dat icoontje
van de bank ziet er heel anders uit dan eerder. En ze komt er niet in, ze kan
niet meer op haar rekening kijken.
Mevrouw is tachtig. Haar zoon woont op afstand en kan niet
even langskomen. Ze heeft deze iPad al een paar jaar en onze eerste
kennismaking kan ik me nog goed herinneren: ze durfde de iPad niet uit de doos
te halen zonder een ‘deskundige’ die naast haar zat. Toen leek de mogelijkheid
om te kunnen e-mailen nog lichtjaren ver weg, maar op een prachtig moment (enkele
jaren geleden) kreeg ik een mailtje van haar. Kortom, ze had toch haar schreden
gezet op het digitale pad, maar van harte? Nee hoor! En over dat laatste kan ze
boeiend vertellen!
Ze vertelt ook dat ze contact heeft gehad met de bank. Ze
had een mijnheer aan de telefoon die haar wel even zou helpen.
“Wilt u internetbankieren of via de app?”
“Dan moet u me eerst vertellen wat dat is. Ik weet niet wat u bedoelt met die
termen.”
“Als u me even uit laat praten, dan zal ik het allemaal uitleggen.”
“Nee, als u woorden gebruikt die ik niet begrijp, dan kan ik het niet volgen.
Dan komt dit echt niet goed.”
Een paar dagen later belt iemand aan. Een bosje bloemen voor
mevrouw. Van de bank. Met een kaartje: “Bedankt voor het fijne gesprek”.
De situatie nu:
Mevrouw is beduusd en onzeker: heb ik niet te veel en te
hoog van de toren geblazen, ik was niet aardig…
De bank: weer een tevreden klant
Internetbankieren: onveranderd onmogelijk
“Much Ado About Nothing” is al eeuwen geleden geschreven
door William Shakespeare. Blijkbaar nog steeds actueel. Maar dat was een klucht.
Koppeling theorie – praktijk
Ik heb hier enkele digitale uitdagingen besproken. Recent is
er aan het cursusmateriaal van Klik & Tik. Het internet op een set
werkbladen toegevoegd. Dat kan door begeleiders naar hartenlust ingezet worden
om mensen de vertaling te laten maken van theorie (in filmpjes kijken hoe het
werkt, in oefeningen laten zien dat je het principe begrijpt) naar praktijk.
Een goede coach/begeleider/docent zal deze werkbladen op een
passende manier in kunnen zetten. Soms kun je ze direct gebruiken. Soms is het
beter om ze te vertalen in een meer concrete opdracht – zodat je de kans
verkleint dat de cursist verdwaalt in de vragen en keuze-mogelijkheden van deze
werkbladen. En als je dan de vertaling weet te maken naar terreinen waar de
cursist interesse in heeft, vergroot dat de kans op succes.
En misschien kun je ze ook gebruiken om bij een praktijksituatie te beginnen
waar een cursist mee te maken heeft en daarna pas de theorie aan te bieden. Allemaal
afhankelijk van de interactie en de kwaliteit van de begeleiding. Fijn dat deze
set er is, een onuitputtelijke bron en een belangrijk element in het welslagen
van het proces dat je met elkaar kunt doorlopen. Te vinden in het Volgsysteem
van Oefenen.nl onder extra materiaal bij de cursus Klik & Tik. Het internet
op.
En als we het nu toch over digitale uitdagingen hebben? De
film I, Daniel Blake wordt vanavond laat uitgezonden op NPO 2. Kijken!
Voor deze uitdaging is er enorm veel informatie te vinden op
de website van SeniorWeb. En dat is voor een groot deel te danken aan deze tijd.
Het laten bezorgen van boodschappen kan voor velen een uitkomst zijn om zo min
mogelijk risico op besmetting te lopen.
Senioren doen moeiteloos boodschappen via internet
Het lukt heel veel mensen moeiteloos! Voor diegenen die er vragen of
opmerkingen over hebben of er in vastlopen: word alsjeblieft niet moedeloos! Maar bel eens (gratis) naar 0800-0506 en doe uw verhaal. Dit kan ’s
morgens, tussen 9.00 en 12.00 uur (en de eerste helft is het nog rustig, dan
hebt u minder kans op wachttijd).
Zelfscannen in winkels
Niet laten bezorgen, toch zelf naar de winkel? De handscanner bespaart u tijd
en handelingen.
Stel u zich een situatie voor waarin u voor uzelf of voor
iemand in uw omgeving de boodschappen thuisbezorgd wilt hebben.
Deze weken geven misschien wel een heel goede aanleiding om er
een concreet project van te maken. Als dat niet het geval is, stel u zich dan
een concrete situatie voor waar u mee aan de slag gaat, bijvoorbeeld:
Uw buren hebben deze hulpverlening nodig
Uw kinderen willen dat u hier gebruik van gaat
maken
U wilt zelf dat de boodschappen thuisbezorgd
worden
Wat zijn de mogelijkheden?
·Wat is uw plan van aanpak?
Wat zijn de mogelijkheden?
Waar kunt u terecht?
Wie kunt u hulp vragen als het nodig is?
Welke communicatiekanalen gebruikt u?
Telefoon(nummers)
Internet
Supermarkt(websites)
Buurtapp
...
Hoe werkt het?
Hoe gaat bestellen in zijn werk?
Hoe gaat de betaling gebeuren?
Welke afspraken over tijdstippen van bezorging zijn mogelijk?
Bent u tevreden?
Wat komt u tegen op deze ontdekkingsreis? Natuurlijk mag u
de gestelde vragen beantwoorden, maar u hoeft zich daar niet (alleen) door te
laten leiden: het gaat er om of het lukt als het nodig is!
Als u zich nog wat verder wilt bekwamen in een
oefenomgeving, dan raad ik twee hoofdstukken aan uit Klik & Tik. Het internetop
Het is wel raar om daar naar te verwijzen in deze tijd, maar het is wel
relevante materie: het gaat over boekingen en betalingen en dat is niet
wezenlijk anders dan bestellen en betalen bij de supermarkt
Een reactie is onder andere mogelijk via het contactformulier. Uw ervaring,
vragen of opmerkingen delen wordt zeer gewaardeerd!
De officiële website van de politie vinden op internet zal
velen wel lukken. Als je alleen via ‘politie’ zoekt komt je op de nationale
politiesite. Als je het woord ‘politie’ aanvult met je eigen woonplaats, kom je
op dezelfde site terecht (Mijn buurt).
Dan is de knop ‘Aangifte of melding doen’ vast voor velen
ook wel te vinden. Maar dan kom je al voor een aantal keuzemogelijkheden te
staan. Om dan de meest juiste te kiezen is niet voor iedereen een
vanzelfsprekende optie. Dat geldt zeker als je in een stressvolle situatie zit.
Als je een optie kiest, dan dien je eerst goed te lezen wat
er bedoeld wordt. Begrijp je wat er staat om te bepalen of je op de goede plek
zit? En houd je in dat proces het overzicht en kun je je weg nog wel vinden als
je de draad van het verhaal en de structuur van de website in dat proces misschien
toch wat kwijtraakt? Juist omdat je situatie en je randvoorwaarden niet
optimaal zijn op het moment dat je voor deze opdracht staat. Een gestolen
bankpas is niet direct aanklikbaar, dat kan dus het begin zijn van een
zoektocht die niet voor iedereen even logisch en gemakkelijk is en waar je
gemakkelijk in kunt verdwalen.
Maar ben je eenmaal op de goede plek aanbeland wordt je voor
de keuze gesteld:
Wil je zelf de aangifte verzorgen? Log dan in met DigiD.
Of wil je meer traditioneel met iemand van de politie dit gaan
doen? Dan kan dat alleen op afspraak.
Het is zo ingericht dat de feitelijke aangifte bij de
politie terechtkomt. De (emotionele) gevolgen horen in dit proces meer thuis
bij Slachtofferhulp.
Misschien handig om te weten en je daar eens in te
verdiepen, vooral in tijden dat je in balans bent en hier weloverwogen over na kunt
denken. Want ik kan me voorstellen dat het voor velen een verrassing kan zijn
als je uit je evenwicht gebracht bent en in dit proces minder goed om kunt gaan
met onplezierige verrassingen en verkeerde verwachtingen dan je gedacht had.
Anderen bijstaan
Enkele jaren geleden wilde ik aangifte doen van diefstal van
een fiets. Het was geen heel dure, maar het voelde toch vervelend dat die
ineens weg was. De politieagent die ik toen sprak, begon vrij snel over de
vraag of ik slachtofferhulp wilde. Ik was op dat moment verrast door die vraag
en ik had niet het gevoel dat ik dat nodig had.
Toch ga ik in de toekomst eerder anderen aanraden om die wel in te schakelen.
Bij de mevrouw in het verhaal kwam het niet eens aan de orde. Maar ze voelde
zich wel dubbel slachtoffer: eerst door de diefstal, later doordat de aangifteprocedure
anders ging dan ze wilde en daar niet meer mee uit de voeten kon.
En die onbevredigende situatie vraagt om een passende oplossing,
mogelijk kan iemand van slachtofferhulp daar ook een passende begeleiding bij
aanbieden.